Nad morze, w góry czy nad rzeczkę
chętnie zawiezie każdą wycieczkę.

Ta latająca maszyna
wielką ważkę przypomina.

Po torze szybko
pędzi z daleka,
bo tłum podróżnych
na stacji czeka.

Ma maskę - nie ma twarzy,
cylindry - nie na głowie,
pod maską ryczą konie,
a w środku siedzi człowiek.

Lata na skrzydłach
podniebnym szlakiem,
lata wysoko,
choć nie jest ptakiem.

Z ziemi do gwiazd mknie pocisk złoty,
szybszy niż wiatr i samoloty.