Дамок яго на жэрдцы.
Адчыненыя дзверцы.
Ля іх сядзіць на ганку,
Спявае звонка зранку.

Зачапіўся за карніз і расце
не ўгору — уніз.
Па вясне з акна зірні —
ён худзее дзень пры дні.

3 выраю першы вяртаецца,
з песняй да свету звяртаецца,
поля і неба сябрук,
— гэта, вядома, ...

Чырвоная дзюба,
чырвоныя пяты.
На лузе — цыбаты,
у небе — крылаты.

Адна я ў лесе
з белаю карой.
Багата сокам
веснавой парой

3-пад снегу выйшла,
Расцвіла,
I так,
Што аж зіма ўцякла.