ကွက်လပ်ဖြည့်ပါ − ၃

ပင်လယ်ငါးကလေး
တစ်ရံရောအခါ လင်းပိုင်တို့သည် ဝေလငါးတို့နှင့် ဖြစ်ကြလေသည်။ ကာလကြာသော် ရန်ဖြစ်ခြင်းမှ တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် အထိ လာလေတော့သည်။
တိုက်ပွဲမှာ အလွန်ပင် ကြောက်မက်ဖွယ်လေသည်။ ကာလအတန်ကြာညောင်းသည့်တိုင် လမ်းစကို မမြင်ရချေ။
ထိုအခါ တစ်ကောင်သည် မိမိဝင်ရောက်၍ ဖြန်ဖြေက ရကောင်းအံ့ဟု မိလေ၏။ ကြားဝင်၍ တိုက်ပွဲရပ်စဲပါမည့် အကြောင်း၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဖြစ်ကြပါမည့် အကြောင်းဖြင့် လေသည်။
ဤတွင် တစ်ကောင်သော လင်းပိုင်သည် အလွန်ခံပြင်းသော နှင့် −− "သင်ဘာမျှ မလိုပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်ကဲ့သို့သော ငါးငယ်၏ စေ့စပ်ပေးချက်ကို ရသည်ထက် အားလုံး၏ အသက်များ သည့်တိုင် တိုက်ပွဲဆင်ရခြင်းကို လိုလားပေသည်။" ဟု ပြန်ပြောလိုက်လေသတည်း။ ။
(အီစွတ်ပုံပြင်) ----- မင်းယု​ေဝ လက်​ေရွးစင် ပုံပြင် (၁၀၀)

အကုသိုလ်
မုဆိုးတစ်ယောက်သည် သို့ ငှက်ပစ်ထွက်သွားသည်။ တစ်နေရာတွင် သူသည် တစ်ကောင်ကို သည်။ ငှက်ကလေးသည် အပြစ်မဲ့စွာဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်တွင် နေသည်။
မုဆိုးသည် သေနတ်ဒင်ကို ပခုံးတွင် ထောက်ကာ ငှက်ကို တည့်မတ်စွာ လိုက်သည်။ ထိုစဉ် သူခြေချထားသော မြက်ခင်းတစ်နေရာမှ တစ်ကောင် ထွက်လာပြီး သူ့ခြေထောက်ကို လိုက်လေသည်။ သူသည် ပြင်းထန်သော ဝေဒနာကို သေနတ်ကို မပစ်နိုင်။ လိုက်ရလေသည်။
သူသည် မြွေကိုက်သော ဝေဒနာကို ခံစားရရာမှ "ငါ၏ ပင် ဖြစ်တော့သည်။ ငါသည် သူ့အသက်ကို ကြံစည်ကာမျှနှင့်ပင် သူတစ်ပါး၏ ကို ခံရလေပြီတကား။" ဟူ၍ ညည်းတွားရှာလေသည်။ ။
(အီစွတ်ပုံပြင်) ------ မင်းယုဝေ လက်ရွေးစင် ပုံပြင် (၁၀၀)