ပင်လယ်ငါးကလေး
တစ်ရံရောအခါ လင်းပိုင်တို့သည် ဝေလငါးတို့နှင့် ❌ ဖြစ်ကြလေသည်။ ကာလကြာသော် ရန်ဖြစ်ခြင်းမှ တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် ❌အထိ ❌ လာလေတော့သည်။
တိုက်ပွဲမှာ အလွန်ပင် ကြောက်မက်ဖွယ်❌လေသည်။ ကာလအတန်ကြာညောင်းသည့်တိုင် ❌ လမ်းစကို မမြင်ရချေ။
ထိုအခါ ❌ တစ်ကောင်သည် မိမိဝင်ရောက်၍ ဖြန်ဖြေက ရကောင်းအံ့ဟု ❌မိလေ၏။ ❌ ကြားဝင်၍ တိုက်ပွဲရပ်စဲပါမည့် အကြောင်း၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ❌ဖြစ်ကြပါမည့် အကြောင်းဖြင့် ❌လေသည်။
ဤတွင် တစ်ကောင်သော လင်းပိုင်သည် အလွန်ခံပြင်းသော ❌နှင့် −− "သင်ဘာမျှ ❌ မလိုပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်ကဲ့သို့သော ❌ ငါးငယ်၏ စေ့စပ်ပေးချက်ကို ❌ရသည်ထက် အားလုံး၏ အသက်များ ❌သည့်တိုင် တိုက်ပွဲဆင်ရခြင်းကို ❌လိုလားပေသည်။" ဟု ပြန်ပြောလိုက်လေသတည်း။ ။
(အီစွတ်ပုံပြင်) ----- မင်းယု​ေဝ လက်​ေရွးစင် ပုံပြင် (၁၀၀)

အကုသိုလ်
❌ မုဆိုးတစ်ယောက်သည် ❌သို့ ငှက်ပစ်ထွက်သွားသည်။ တစ်နေရာတွင် သူသည် ❌တစ်ကောင်ကို ❌သည်။ ငှက်ကလေးသည် အပြစ်မဲ့စွာဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်တွင် ❌နေသည်။
မုဆိုးသည် သေနတ်ဒင်ကို ပခုံးတွင် ထောက်ကာ ငှက်ကို ❌ တည့်မတ်စွာ ❌လိုက်သည်။ ထိုစဉ် သူခြေချထားသော မြက်ခင်းတစ်နေရာမှ ❌တစ်ကောင် ထွက်လာပြီး သူ့ခြေထောက်ကို ❌လိုက်လေသည်။ သူသည် ပြင်းထန်သော ဝေဒနာကို ❌ သေနတ်ကို မပစ်နိုင်။ ❌လိုက်ရလေသည်။
သူသည် မြွေကိုက်သော ဝေဒနာကို ခံစားရရာမှ "ငါ၏ ❌ပင် ဖြစ်တော့သည်။ ငါသည် သူ့အသက်ကို ❌ ကြံစည်ကာမျှနှင့်ပင် သူတစ်ပါး၏ ❌ကို ခံရလေပြီတကား။" ဟူ၍ ❌ ညည်းတွားရှာလေသည်။ ။
(အီစွတ်ပုံပြင်) ------ မင်းယုဝေ လက်ရွေးစင် ပုံပြင် (၁၀၀)