Οι διεργασίες είναι προγράμματα που εκτελούνται και κάθε μία έχει δικό της χώρο διευθύνσεων.
Κατά την προσωρινή αναστολή μιας διεργασίας η αποθήκευση των πόρων της γίνεται στον πίνακα διεργασιών.
Ο πίνακας διεργασιών μπορεί να βρίσκεται στη μνήμη ή στον δίσκο.
Τα σήματα είναι ειδοποιήσεις προς τις διεργασίες για συγκεκριμένα γεγονότα.
Τα προνόμια μιας διεργασίας καθορίζονται κυρίως από δύο κωδικούς. Τον κωδικό ταυτότητας χρήστη (UID) και τον κωδικό ταυτότητας συστήματος (SID).
Η εικονική μνήμη είναι ένας μεγάλος χώρος διευθύνσεων ο οποίος δεν είναι όλος ταυτόχρονα στην κύρια μνήμη.
Ένας περιγραφέας αρχείου είναι ένας δείκτης σε κάποιο κλειστό αρχείο.
Το όνομα διαδρομής ενός αρχείου μπορεί να είναι απόλυτο ή σχετικό.
Τα ειδικά αρχεία δε προορίζονται για απεικόνιση των συσκευών σε αρχεία.
Οι σωληνώσεις είναι ψευδοαρχεία ανάμεσα σε δύο διεργασίες.
Το κέλυφος είναι μέρος του λειτουργικού συστήματος και προορίζεται για την επικοινωνία μεταξύ διεργασιών.
Η υλοποίηση επεξεργαστών ήταν αρχικά καλωδιωμένη, κατόπιν μικροπρογραμματιζόμενη και μετά πάλι καλωδιωμένη.
Οι δίσκοι στους υπολογιστές αρχικά είχαν δενδρική δομή.
