ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ 2 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Description

ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ 2 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ
AGGELOS PAPANIKOLAOU
Flashcards by AGGELOS PAPANIKOLAOU, updated more than 1 year ago More Less
AGGELOS PAPANIKOLAOU
Created by AGGELOS PAPANIKOLAOU almost 4 years ago
AGGELOS PAPANIKOLAOU
Copied by AGGELOS PAPANIKOLAOU almost 4 years ago
16
0

Resource summary

Question Answer
Έστω δύο μεταβλητά μεγέθη x, y που συνδέονται με τη σχέση y=f(x), όπου f είναι μια συνάρτηση παραγωγίσιμη στο x0. Τι ονομάζουμε ρυθμό μεταβολής του y ως προς x, στο σημείο x0; Αν δύο μεταβλητά μεγέθη x, y συνδέονται με τη σχέση y=f(x), όταν f είναι μια συνάρτηση παραγωγίσιμη στο x0, τότε ονομάζουμε ρυθμό μεταβολής του y ως προς το x στο σημείο x0 την παράγωγο f ′(x0).
Ποια σχέση συνδέει την επιτάχυνση α(t0) ενός κινητού τη χρονική στιγμή t0, με την ταχύτητα υ(t) ως προς το χρόνο t τη χρονική στιγμή t0; H επιτάχυνση α(t0) ενός κινητού τη χρονική στιγμή t0, ισούται με το ρυθμό μεταβολής της ταχύτητας υ(t) ως προς το χρόνο t, τη χρονική στιγμή t0. Δηλαδή: α(t0) = υ′(t0) = S″(t0).
Έστω Κ(x) το κόστος παραγωγής, Ε(x) η είσπραξη και Ρ(x) το κέρδος από την πώληση x μονάδων παραγωγής ενός προϊόντος. Τι ονομάζουμε: 1) οριακό κόστος στο x0; 2) οριακή είσπραξη στο x0; 3) οριακό κέρδος στο x0; 1) Η παράγωγος K′(x0) που παριστάνει το ρυθμό μεταβολής του κόστους Κ(x) ως προς την ποσότητα x, όταν x=x0, λέγεται οριακό κόστος στο x0. Ανάλογα, ορίζονται και οι έννοιες: 2) οριακή είσπραξη στο x0 = Ε΄(x0) και 3) οριακό κέρδος στο x0 = Ρ΄(x0).
Διατυπώστε το Θεώρημα Rolle του διαφορικού λογισμού. Αν μια συνάρτηση f είναι συνεχής στο κλειστό διάστημα [α,β], παραγωγίσιμη στο ανοικτό διάστημα (α,β) και f(α)=f(β), τότε υπάρχει ένα τουλάχιστον ξ∈(α,β), τέτοιο ώστε f ′(ξ) = 0.
Γεωμετρική ερμηνεία του Θ. Rolle.
Διατυπώστε το θεώρημα μέσης τιμής του διαφορικού λογισμού (Θ.Μ.Τ.).
Γεωμετρική ερμηνεία του Θ.Μ.Τ. του διαφορικού λογισμού
Έστω μια συνάρτηση f ορισμένη σε ένα διάστημα Δ. Αν η f είναι συνεχής στο Δ και f ′( x) = 0 για κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ, να αποδείξετε ότι η f είναι σταθερή σε όλο το διάστημα Δ .
Έστω δυο συναρτήσεις f, g ορισμένες σε ένα διάστημα Δ. Αν οι f, g είναι συνεχείς στο Δ και f ′(x) = g′(x) για κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ, να αποδείξετε ότι υπάρχει σταθερά c, τέτοια ώστε, για κάθε x∈∆ να ισχύει f(x) = g(x) + c. Η συνάρτηση f–g είναι συνεχής στο Δ και για κάθε εσωτερικό σημείο x∈∆ ισχύει: (f-g)′(x)=f′(x)-g′(x)=0. Επομένως, η συνάρτηση f-g είναι σταθερή στο Δ. Άρα, υπάρχει σταθερά c, τέτοια ώστε, για κάθε x∈∆ να ισχύει: f(x)-g(x)=c, οπότε f(x)=g(x)+c
Η πρόταση: "Εάν μια συνάρτηση f είναι συνεχής στα διαστήματα Δ1 και Δ2 και f ′( x) = 0 για κάθε εσωτερικό σημείο x της ένωσης Δ1UΔ2, τότε η f είναι σταθερή στην ένωση Δ1UΔ2" είναι αληθής ή ψευδής; Δικαιολογήστε την επιλογή σας.
Έστω μια συνάρτηση f, η οποία είναι συνεχής σε ένα διάστημα Δ. Να αποδείξετε ότι: ● Αν f ′(x)>0 σε κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ, τότε η f είναι γνησίως αύξουσα σε όλο το Δ. ● Αν f ′(x)<0 σε κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ, τότε η f είναι γνησίως φθίνουσα σε όλο το Δ.
Η πρόταση «αν η συνάρτηση f είναι γνησίως αύξουσα (αντιστοίχως γνησίως φθίνουσα) στο Δ, τότε η παράγωγός της είναι θετική (αντιστοίχως αρνητική) στο εσωτερικό του Δ» είναι αληθής ή ψευδής; Δικαιολογήστε την επιλογή σας.
Πότε θα λέμε ότι μια συνάρτηση f, με πεδίο ορισμού Α, παρουσιάζει στο x0∈A τοπικό μέγιστο; Μια συνάρτηση f, με πεδίο ορισμού Α, θα λέμε ότι παρουσιάζει στο x0∈A τοπικό μέγιστο, όταν υπάρχει δ>0, τέτοιο ώστε f(x)≤f(x0) για κάθε x∈A∩(x0-δ,x0+δ). Το x0 λέγεται θέση ή σημείο τοπικού μεγίστου, ενώ το f(x0) λέγεται τοπικό μέγιστο της συνάρτησης f.
Πότε θα λέμε ότι μια συνάρτηση f, με πεδίο ορισμού Α, παρουσιάζει στο x0∈A τοπικό ελάχιστο;
Η πρόταση «αν η συνάρτηση f έχει τοπικά ακρότατα, τότε θα έχει και ολικά ακρότατα» είναι αληθής ή ψευδής; Δικαιολογήστε την επιλογή σας
Ένα τοπικό μέγιστο είναι πάντα μεγαλύτερο από ένα τοπικό ελάχιστο. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Δικαιολογήστε την επιλογή σας. Διαφωνώ. Πχ η συνάρτηση f(x)=3x+2xημx.
Αν μια συνάρτηση f παρουσιάζει μέγιστο, τότε αυτό θα είναι το μεγαλύτερο από τα τοπικά μέγιστα, ενώ αν παρουσιάζει ελάχιστο, τότε αυτό θα είναι το μικρότερο από τα τοπικά ελάχιστα. Σωστό (Σ) ή Λάθος (Λ); Σωστό (Σ)
Έστω μια συνάρτηση f ορισμένη σ’ ένα διάστημα Δ και x0 ένα εσωτερικό σημείο του Δ. Αν η f παρουσιάζει τοπικό ακρότατο στο x0 και είναι παραγωγίσιμη στο σημείο αυτό, να αποδείξετε ότι f ′(x0) = 0.
Τι ονομάζουμε κρίσιμα σημεία μιας συνάρτησης f; Κρίσιμα σημεία μιας συνάρτησης f στο διάστημα Δ, λέγονται τα εσωτερικά σημεία του Δ στα οποία η f δεν παραγωγίζεται ή η παράγωγός της είναι ίση με το μηδέν.
Ποιες είναι οι πιθανές θέσεις τοπικών ακροτάτων μιας συνάρτησης f σ’ ένα διάστημα Δ; 1. Τα εσωτερικά σημεία του Δ στα οποία η παράγωγος της f μηδενίζεται. 2. Τα εσωτερικά σημεία του Δ στα οποία η f δεν παραγωγίζεται. 3. Τα άκρα του Δ (αν ανήκουν στο πεδίο ορισμού της).
Έστω μια συνάρτηση f παραγωγίσιμη σ’ ένα διάστημα (α,β), με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του x0, στο οποίο όμως η f είναι συνεχής. i) Αν f ′(x)>0 στο (α,x0) και f ′(x)<0 στο (x0,β), τότε το f(x0) είναι τοπικό μέγιστο της f. ii) Αν f ′(x)<0 στο (α,x0) και f ′(x)>0 στο (x0,β), τότε το f(x0) είναι τοπικό ελάχιστο της f.
Έστω μια συνάρτηση f παραγωγίσιμη σ’ ένα διάστημα (α,β), με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του x0, στο οποίο όμως η f είναι συνεχής. iii) Aν η f ′(x) διατηρεί πρόσημο στο (α,x0)U(x0,β), τότε το f(x0) δεν είναι το-πικό ακρότατο και η f είναι γνησίως μονότονη στο (α,β).
Έστω μία συνάρτηση f συνεχής σ’ ένα διάστημα Δ και παραγωγίσιμη στο εσωτερικό του Δ. Πότε η συνάρτηση f θα λέμε ότι στρέφει τα κοίλα προς τα άνω (κάτω) ή είναι κυρτή (κοίλη) στο διάστημα Δ; ● Η συνάρτηση f στρέφει τα κοίλα προς τα άνω ή είναι κυρτή στο Δ, αν η f ′ είναι γνησίως αύξουσα στο εσωτερικό του Δ. ● Η συνάρτηση f στρέφει τα κοίλα προς τα κάτω ή είναι κοίλη στο Δ, αν η f ′ είναι γνησίως φθίνουσα στο εσωτερικό του Δ.
Σχέση κυρτότητας, με γραφική παράσταση Cf και εφαπτομένης της. Αν μια συνάρτηση f είναι κυρτή (αντιστοίχως κοίλη) σ’ ένα διάστημα Δ, τότε η εφαπτομένη της γραφικής παράστασης της f σε κάθε σημείο του Δ, βρίσκεται “κάτω” (αντιστοίχως “πάνω”) από τη γραφική της παράσταση, με εξαίρεση το σημείο επαφής τους.
Κριτήριο δεύτερης παραγώγου για την κυρτότητα. Έστω μια συνάρτηση f συνεχής σ’ ένα διάστημα Δ και δυο φορές παραγωγίσιμη στο εσωτερικό του Δ. ● Αν f ″(x)>0 για κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ, τότε η f είναι κυρτή στο Δ . ● Αν f ″(x)<0 για κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ, τότε η f είναι κοίλη στο Δ .
Η πρόταση «Αν μια συνάρτηση είναι κυρτή (κοίλη) και δυο φορές παραγωγίσιμη στο εσωτερικό του Δ, τότε f ″(x)>0 (f ″(x)<0) για κάθε εσωτερικό σημείο x του Δ" είναι ψευδής ή αληθής; Δικαιολογήστε την επιλογή σας.
Έστω μια συνάρτηση f παραγωγίσιμη σ’ ένα διάστημα (α,β), με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του x0. Πότε το σημείο Α(x0,f(x0)) ονομάζεται σημείο καμπής της γραφικής παράστασης της f; Έστω μια συνάρτηση f παραγωγίσιμη σ’ ένα διάστημα (α,β), με εξαίρεση ίσως ένα σημείο του x0. Αν ● η f είναι κυρτή στο (α,x0) και κοίλη στο (x0,β), ή αντιστρόφως, και ● η Cf έχει εφαπτομένη στο σημείο Α(x0,f(x0)), τότε το σημείο Α(x0,f(x0)) ονομάζεται σημείο καμπής της γραφικής παράστασης της f.
Τι γνωρίζετε για την εφαπτομένη της γραφικής παράστασης Cf της συνάρτησης f, στο σημείο καμπής; Στα σημεία καμπής, η εφαπτομένη της Cf, “διαπερνά” την καμπύλη.
Παραγωγισιμότητα της f ΄ και σημείο καμπής. Αν το σημείο Α(x0,f(x0)) είναι σημείο καμπής της γραφικής παράστασης της f και η συνάρτηση f είναι δυο φορές παραγωγίσιμη στο x0, τότε: f ″x0)=0
H πρόταση «Αν f ″(x0)=0, τότε το σημείο Α(x0,f(x0)) είναι σημείο καμπής της γραφικής παράστασης της f» είναι αληθής ή ψευδής; Δικαιολογήστε την επιλογή σας.
Κριτήριο σημείου καμπής με δεύτερη παράγωγο. Έστω μια συνάρτηση f ορισμένη σ’ ένα διάστημα (α,β) και x0∈(α,β). Αν ● η f ″ αλλάζει πρόσημο εκατέρωθεν του x0 και ● ορίζεται εφαπτομένη της Cf στο Α(x0,f(x0)), τότε το σημείο Α(x0,f(x0)) είναι σημείο καμπής.
Πότε η ευθεία x=x0 λέγεται κατακόρυφη ασύμπτωτη της γραφικής παράστασης της συνάρτησης f;
Πότε η ευθεία y=ℓ λέγεται οριζόντια ασύμπτωτη της γραφικής παράστασης της f στο +∞ (αντιστοίχως στο −∞ ).
Πότε η ευθεία y=λx+β λέγεται πλάγια ασύμπτωτη της γραφικής παράστασης της f στο +∞ (αντιστοίχως στο −∞ ).
Show full summary Hide full summary

Similar

ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ 1
AGGELOS PAPANIKOLAOU
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
AGGELOS PAPANIKOLAOU
ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ 1
Alexandros Tzanis
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
Alexandros Tzanis
Rollen palvelupolku
Johanna Andersson
ΚΛΑΣΜΑΤΑ-ΕΙΔΗ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΜΠΟΥΓΑΣ
GCSE REVISION TIMETABLE
gracemiddleton
Sociology - Unit 1:Families and households
Jake Pickup
C1:Making Crude Oil Useful (Science-GCSE)
Temi Onas
8 Citações Motivacionais para Estudantes
miminoma
2PR101 1. test - 2. část
Nikola Truong